گوز

 

Divanə mənəm

 

Yandır məni ey şəme cəfa pişə ki pərvanə mənəm

 

Öldür məni sən qaşı kaman vəslivə biganə mənəm

 

Olmaz sənə tay dunyada zalım ki gər olsaydı ınan

 

İstərdim onu ta biləsən aqıl o fərzanə mənəm

 

İşdir mənə öz vəslivin o came şərabın gözəlim

 

Ta ki gözəllər bilələr dunyada birdanə mənəm

 

Şeir ovrusu oldu nəsibim o dəli ceyran sözünə

 

Amma sevirəm mən o qızı çün dəli divanə mənəm

 

Leyla alıb axər əlinə könlümün əfsar sapını

 

Yoxca ki bugün dunyada məcnün kimi əfsanə mənəm

 

Hər kimsə də bir azcada əql olsa bilər mən nə dedim

 

Pəs indi gözəl soylə niyə aşıqe cananə mənəm

 

Şair : Vəhid şükürzadə

 

 

جانیم سان 

 

آنا دیلیم ده

 

 

 

دیوانه منم

 

 

یاندیر منی ای شمع جفا پیشه ، کی پروانه منم

 

اُولدور منی سن قاشـی کامان وصلیوه بیگانه منم

  

اُولماز سنه تای دونیادا ظالیم ، کی گر اولسایدی اینان

 

ایستردیم اونی تا بوله سن ، عاقیل فرزانه منم

  

ایشدیر منه اُوز وصلیوین اُو جام شرابین گوزلیم

 

تا کی گوزللر بوله لر دونیادا بیر دانه منم

  

شعر اُوروسو اُولدی نصیبیم ، اُو دَلی جیران سوزونه

 

آمّا سویرم من اُو قیزی چون دَلی دیوانه منم 

 

لیلا آلیب آخر اَلینه کونلومون اَفسار ساپینی  

 

یوخجا کی بوگون دونیادا مجنون کیمی افسانه منم

  

هر کیمسه ده بیر آزجادا عقل اُولسا بولَر من نه دئدیم

 

پس ایندی گوزل ، سویله نییه عاشیق جانانه منم

 

 

وحید شکرزاده