İMADƏDDİN NƏSİMİ نسیمی
Saldı xǝbǝri-hüsnünüz, ey sǝrvǝri-xuban,
Qovğaya cahani,
Rövşǝn qılır ǝnvari-rüxün, ey mǝhi-taban,
Kövn ilǝ mǝkani.
Şayǝsteyi-dǝrgahi-hǝq olmaq dilǝr isǝn,
Cuyayi-hǝq ol kim,
Hǝr kim ki, hǝqi tanmadı olmaya insan,
Heyvan degil ani.
İnsanı görün kim, necǝ bu tinǝti qıldı
Hǝqq öz kǝrǝmindǝn.
Ziba yaradıbdır, sǝnǝma, xaliqi-sübhan,
Bu cism ilǝ cani.
Hǝr kim ki, demǝz surǝtinǝ mǝzhǝri-hǝqdir
Vaqif degil andan,
Ol bixǝbǝrǝ söylǝ ki, ta qalmaya nadan,
Bilsin bu bǝyani.
Fani olisǝrdir bu cahan aqibǝtül-ǝmr,
Rǝhm eylǝ mǝnǝ sǝn,
Bilgil ki, vǝfa eylǝmǝyǝ kimsǝyǝ, ey can,
Bu dünyǝyi-fani.
Hǝr kim ki, sǝnin gözlǝrinǝ müştǝri olmaz,
Qılmaz dilü can qaşın ilǝ gözünǝ qurban,
Aşiq demǝ ani.
+ نوشته شده در ساعت توسط وحید شکرزاده
|