Saldı xǝbǝri-hüsnünüz, ey sǝrvǝri-xuban,

Qovğaya cahani,

Rövşǝn qılır ǝnvari-rüxün, ey mǝhi-taban,

Kövn ilǝ mǝkani.

Şayǝsteyi-dǝrgahi-hǝq olmaq dilǝr isǝn,

Cuyayi-hǝq ol kim,

Hǝr kim ki, hǝqi tanmadı olmaya insan,

Heyvan degil ani.

İnsanı görün kim, necǝ bu tinǝti qıldı

Hǝqq öz kǝrǝmindǝn.

Ziba yaradıbdır, sǝnǝma, xaliqi-sübhan,

Bu cism ilǝ cani.

Hǝr kim ki, demǝz surǝtinǝ mǝzhǝri-hǝqdir

Vaqif degil andan,

Ol bixǝbǝrǝ söylǝ ki, ta qalmaya nadan,

Bilsin bu bǝyani.

Fani olisǝrdir bu cahan aqibǝtül-ǝmr,

Rǝhm eylǝ mǝnǝ sǝn,

Bilgil ki, vǝfa eylǝmǝyǝ kimsǝyǝ, ey can,

Bu dünyǝyi-fani.

Hǝr kim ki, sǝnin gözlǝrinǝ müştǝri olmaz,

Cana, çü Nǝsimi,

Qılmaz dilü can qaşın ilǝ gözünǝ qurban,

Aşiq demǝ ani.