Ayinǝ sevǝr candan rüxsareyi-canani,

Bir qayǝtǝ yetmiş kim, ayrılsa çıxar cani.

Fǝryad ki, ǝks oldu ol kim görǝyim derdim,

Ayineyi-rüxsarın lövhi-dili-heyrani.

Ol çahi-zǝnǝxdanda derdim görǝrǝm könlüm,

Könlümdǝ görǝr oldum od çahi-zǝnǝxdani.

Azadǝlǝrin könlün cǝm etmiş ikǝn qǝflǝt,

Tǝprǝtmǝ sǝba, billah, ol zülfi-pǝrişani.

Yarǝ qǝmi-pünhanim izhar edǝ bilmǝzdim,

Şadǝm ki, rǝvan oldu gözdǝn cigǝrim qani.

Dǝrdü qǝmi-pünhanim fǝhm etdi el ahimdǝn,

Yüz ah ki, faş oldu dǝrdü qǝmi-pünhani.

Hicran gecǝsin görgǝc duzǝx ǝlǝmin bildim

Kim, ruzi-qiyamǝtdir yarın şǝbi-hicrani.

Candan keçǝli buldum rahǝt qǝmi-adǝmdǝn,

Xoş hikmǝt ilǝ buldum ol dǝrdǝ bu dǝrmani.

Yarǝb, nǝ sǝbǝbdǝndir kim, hiç ǝsǝr qılmaz,

Dildarǝ Füzulinin fǝryad ilǝ ǝfqani.