دوزلی اوغلان آذربایجانی تورکی شعر موزیک

QAZI VƏ XORUZ

Qazının hǝyǝtindǝ axsaq bir xoruz var idi. Bir gün

hǝyǝtdǝ eşǝlǝnǝrkǝn xoruz bir manqur («qara yarım

qǝpiklik») tapır. Xoruz manquru dimdiyinǝ götürüb hǝyǝtin

ortasına qoyur vǝ banlamağa başlayır: «Quqqulu-qu, bir

dǝnǝ manqur tapmışam!» Qazı adamlarını göndǝrdi,

manquru xoruzdan aldılar.

Xoruz yenǝ banladı: «quqqulu-qu, qazı mǝnǝ

möhtajmış»

Qazı adamlarına dedi: «Aparın, xoruzun manqurunu

qaytarın»

Xoruz manquru alıb yenǝ banlamağa başladı:

«Quqqulu-qu, qazı mǝndǝn qorxarmış!»

Qazı yenǝ öz adamlarına dedi: «Bu xoruz mǝni tǝngǝ

gǝtirdi. Gedin, başını kǝsin, bişirib plovun üstünǝ qoyun.

Onu yeyǝjǝyǝm».

Xoruzun başını kǝsǝndǝ o yenǝ bǝrkdǝn banlayıb dedi:

«Quqqulu-qu, nǝ iti bıçaqmış!»

Xoruzun başını kǝsǝndǝn sonra qazana salıb bişirdilǝr.

Xoruz qazanda da banladı: «Quqqulu-qu, nǝ isti hamamdır!»

Plovu bir böyük nimçǝyǝ çǝkib xoruzu üstünǝ qoydular.

Xoruz banladı: «Nǝ ağja tǝpǝdir!»

Qazı xoruzu parçalayıb yemǝyǝ başladı. Çeynǝyib

udanda xoruz banladı: «Nǝ darja küçǝdir!» ..Xoruz

plovqarışıq qazının qarnına düşǝndǝ bir dǝ banladı:

«Quqqulu-qu, nǝ lehmǝ dǝrǝdir!»

Qazı o qǝdǝr yedi ki, qarnı partladı. Xoruz qazının

qarnından çıxıb banladı: «Quqqulu-qu, qazının qarnı yırtıldı,

mǝnim janım qurtuldu!»